Melentini - Explosions Around, The Desert Inside.

Πολύ πρόσφατη κυκλοφορία και πρώτη προσωπική δισκογραφική δουλειά από την Melentini (είτε με ελληνικούς είτε με αγγλικούς χαρακτήρες). Στο μουσικό της παρελθόν υπάρχουν ωστόσο και δύο digital δίσκοι με τους Sequence Theory Project που κυκλοφόρησαν το 2010 και 2012. Στον σύνδεσμο  http://sequencetheoryproject.bandcamp.com/   διατίθενται προς ακρόαση αμφότεροι και προσφέρονται για download με τιμή που ορίζει όποιος το “κατεβάζει”, ακόμα και free.

Έχει σχέση, θα αναρωτηθεί κανείς, η μουσική των Sequence Theory Project με αυτή του προσωπικού δίσκου της Melentini; Και ναι και όχι είναι η απάντηση, και είναι λογικό καθώς δε θα μπορούσε να ίδιο τον ίδιο ήχο ακριβώς, δε θα είχε νόημα. Εδώ λοιπόν δεν υπάρχουν τα πειραματικά μέρη που υπήρχαν στα τραγούδια του συγκροτήματος και, ευτυχώς, δεν υπάρχει ελληνικός στίχος. Αν και είμαι σαφώς θιασώτης του ελληνικού λόγου δεν είναι δυνατό να αποτελεί αυτοσκοπό και να χρησιμοποιείται όταν ο αγγλικός στίχος είναι πιο ταιριαστός με το ύφος του δίσκου.

Βασικό χαρακτηριστικό του δίσκου είναι ο διάχυτος λυρισμός, τον οποίο όμως ακολουθεί πιστά και σταθερά μια σκοτεινή ατμόσφαιρα δημιουργώντας ένα πολύ ενδιαφέρον άκουσμα. Αυτό είναι και το γενικότερο κλίμα που επικρατεί στο δίσκο και είναι πολύ ενδιαφέρον το ότι επιτυγχάνεται με μια σχετικά μινιμαλιστική ενορχήστρωση που κατορθώνει να διατηρεί αυτό το συναίσθημα σε όλο τον δίσκο. Πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία για την ηχογράφηση η οποία συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στη δημιουργία του ζοφερού τοπίου. Το πιάνο, το κεντρικό όργανο του δίσκου -είναι το μουσικό όργανο που παίζει η Melentini- έχει μια υπέροχη ακουστική. Το theremin από τη φύση του οδηγεί σε παράξενα ηχοτοπία και τα έγχορδα κρατούν μια όμορφη μελωδικότητα, συχνά κρατώντας μεγάλες αξίες, σαν βάση ενώ άλλες φορές κρατούν μελωδικά μέρη δίνοντας χαρακτήρα στο εκάστοτε κομμάτι. 

Ακούτε:

http://soundcloud.com/restless-wind/melentini-cynical-circus

και:

Ο δίσκος είναι απολαυστικός ήδη από την κατασκευή του. Μάλλον το πιο όμορφο cd  της Restless Wind, με σκληρό, χάρτινο, πανέμορφο, εξώφυλλο. Εσωτερικά είναι επίσης πολύ όμορφο με χρώματα που ταιριάζουν στον ήχο της τραγουδοποιού. Οι στίχοι υπάρχουν στο εσωτερικό, αν και δεν είναι ιδιαίτερα ευανάγνωστος ο συνδυασμός γραμματοσειράς και μεγέθους, πολύ ωραίος όμως αισθητικά. Φυσικά, τροποποιώντας και την γνωστή έκφραση, δεν κρίνουμε έναν δίσκο από το εξώφυλλο. Στην περίπτωση της Melentini όμως μπορούμε να το κάνουμε. Εννιά τραγούδια ενιαίας ακουστικής και ύφους, χωρίς να σημαίνει αυτό, με κανέναν τρόπο, έλλειψη φαντασίας ή επανάληψη, με προσοχή στη λεπτομέρεια των τραγουδιών, της ενορχήστρωσης, της άρθρωσης των στίχων. 

Στίχοι, μουσική και ενορχηστρώσεις, όλα προέκυψαν από την Melentini. Πολλοί μουσικοί αναγράφονται ως συμμετέχοντες στα τραγούδια αλλά αυτοί που απαρτίζουν την Running Blue Orchestra με την οποία θα εμφανίζεται ζωντανά είναι ο Σπύρος Βρυώνης (από τους εξαιρετικούς Gravitysays_i) στο βιολοντσέλο και την ηλεκτρική κιθάρα, ο Κώστας Αντωνίου (Sequence Theory Project) στο ηλεκτρικό μπάσο, ο Λάμπρος Λαπίνας στο φαγκότο και το νέυ και ο Νίκος Παγώνης στα τύμπανα.

Ένας “βροχερός”, μουντός δίσκος, για όλα τα χειμωνιάτικα απογεύματα και βράδια, όταν οι Dirty Granny Tales συναντούν την Μay Roosevelt και τον Τom Waits.